- BECAYİŞ
- f. Değişme. Trampa. Birini verip ötekini alma
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
becayiş — is., Far. becāyiş Karşılıklı yer değiştirme Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller becayiş etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
becâyiş — (F.) [ ﺶیﺎﺠﺑ ] yer değişimi … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
becayiş etmek — değişik yerdeki görevliler, karşılıklı yer değiştirmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
BECAYİŞ-İ MEKÂNÎ — f. Yer değiştirme. Mekân değişikliği … Yeni Lügat Türkçe Sözlük